Tijd nemen voor verandering

Tijd nemen voor verandering. Dat is nog niet altijd even makkelijk. In de blogpost van Melle lees je hoe je een moonshot kan nemen en dat inspireerde mij om eindelijk deze blogpost te gaan schrijven die al een tijdje op mijn lijstje staat. We gaan namelijk allemaal door een constant proces van verandering. Hiermee omgaan is alleen nog niet altijd zo gemakkelijk.

 

Iris Zaagman - Tijd nemen voor verandering

Ik heb altijd een beetje een haat-liefde verhouding met verandering. Ik vind het namelijk heerlijk om in mijn eigen comfortzone dingen te doen en blijven doen, maar soms moet het allemaal helemaal anders. Dan borrelt er een gevoel op, dat dit toch niet helemaal is wat ik voor ogen heb. Dat is helemaal oké. Het is niet erg om te veranderen en iedereen verandert. Of je het nu door hebt of niet.

Ik merk dat er nog wel eens een taboe ligt op veranderen, want je hebt je nou eenmaal tot die persoon gevormd. Dit is hoe mensen je kennen. Ik denk dat velen zich allerlei vragen gaan bedenken in de trant van verandering. Vinden mensen mij nog wel leuk als ik anders ben of doe? Vinden mensen mij niet raar dat ik dingen anders wil? Ook komen er vaak allerlei gedachten op: ‘Ja, maar ik heb eigenlijk best wel een goed leven. Ik moet niet zo zeuren’. Deze gedachten en vragen heb ik in ieder geval wel in mijn hoofd.

Maar het is helemaal prima om te veranderen, iedereen verandert en ik denk dat dit een natuurlijk proces is. Mensen om jou heen zullen ook veranderen. Het kan zijn dat je uit elkaar groeit, maar misschien groei je wel dichter naar elkaar toe. Daarnaast is het goed om van tijd tot tijd stil te staan bij wat je nou eigenlijk wel of niet fijn vindt. De laatste tijd merk ik heel erg wat ik wel en niet fijn vind. Op een of andere manier voelen sommige dingen die ik altijd heb gedaan gewoon niet meer goed. Ik heb mij een tijdje afgevraagd wat er in hemelsnaam met me aan de hand was. Vond ik dan ineens niks meer leuk?

Tot dat ik erachter kwam dat ik aan het veranderen was. Ja, er zijn dingen die ik niet meer leuk vind of die ik bijvoorbeeld heel anders zou doen nu. Maar er zijn ook genoeg dingen waar ik nu veel meer van kan genieten, omdat ik er achter ben gekomen dat dit beter bij mij past. Ik ben meer bezig met wat ik nou eigenlijk zelf wil en dat is een heel leerproces. Ik ben er nog niet hoor en ik weet ook niet of er wel een einddoel is wat dat betreft. Wel denk ik dat je in een bepaalde staat kan komen waarin je je prettig voelt en goed voelt. Op het moment dat dit niet langer zo is, gaat het proces vanzelf wel weer door.

Dit heb ik best eens lastig gevonden. Ik heb alles graag op een rijtje, wil alles goed doen en weten wat me te wachten staat. Tegenwoordig probeer ik dit meer los te laten. Want wat is er nou eigenlijk leuk aan dat je je hele leven al van te voren weet? Het is toch juist zo leuk om terug te kijken en te denken: ‘Goh hier ben ik helemaal gekomen’. Ik probeer het meer los te laten en het te laten komen zoals het komt. De ene keer gaat het heel goed en de andere keer wat minder. Dat is oké en dat accepteer ik.

 

Hoe kijken jullie naar verandering en laat je dit ook toe bij jezelf?

 

 

Iris Zaagman

7 Comments

  • Melle

    Wat een mooie blogpost, echt heel mooi dat je die verandering zo bewust meemaakt en oo ik ben ZO blij dat mijn blogpost je hiervoor inspireerde. Maar echt, want dit zijn zulke mooie woorden <3 GO YOU! x

  • Heleen Buijs

    Mooie post en prachtige foto! <3

  • lies

    Ja ik ken dat gevoel. Dat je na een aantal jaren werken he afvraagt of dit wel hetgeen is waar je tot aan je pensioen mee bezig wilt zijn. Of dat je eigenlijk voelt dat je iets heel anders wil gaan doen met je leven, maar al eerdere beslissingen hebt genomen die de keus niet vergemakkelijken. Dat je eigenlijk niet uit je comfortzone wilt stappen omdat je bang bent dat je minder gaat verdienen en dus je huidige uitgavenpatroon niet kunt blijven houden.
    De vraag of je relatie nog wel goed zit, omdat het niet meer hetzelfde voelt als vroeger. Maar is dat slecht? Je bent namelijk geen 18 meer, dus allicht zal het anders gaan voelen. Wel of geen kinderen? De eindeloze druk van een maatschappij waarin het normaal is tussen de 20 en 30 kinderen te nemen.
    Doe ik wat ik doe omdat er geld in het laatje moet komen of omdat ik het echt fantastisch vind?
    Zo herkenbaar… Ik heb echter geen antwoord op mijn vragen kunnen krijgen, houd de grote veranderingen voorlopig nog buiten de deur en kies voor veiligheid. Zal het ooit veranderen?

    • Iris

      Ik snap je helemaal. Er zijn bepaalde dingen die moeten gebeuren om bijvoorbeeld een dak boven het hoofd te houden en hebben. Ik denk inderdaad dat dat niet gaat veranderen, maar ik denk wel dat we bewustere keuzes kunnen maken. Er zijn namelijk een heleboel dingen die we als vanzelfsprekend vinden, terwijl we voor sommige dingen ook echt kunnen kiezen. Bijvoorbeeld het soort vrienden waar je mee omgaat, hoe je met iemand omgaat, dingen die verplicht moeten van jezelf. We kunnen voor meer dingen kiezen dan we denken, bijvoorbeeld door wat vaker nee te zeggen of juist een keer uit onze comfortzone te stappen en nieuwe dingen te beleven. Maar het blijft een lastige zaak en een proces, denk ik 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *