Gewoon gaan maken
Laatst had ik een gesprek met iemand waar uitkwam dat zij het moeilijk vond om dingen gewoon te gaan maken en dan vooral op het creatieve vlak. De stap zetten om gewoon wat te gaan schrijven, doen, maken, creëren dat kan soms best wel eens moeilijk zijn. Daar komt die kritische zelf weer naar boven, want we willen het allemaal goed doen.
Die moeilijke stap om te gaan maken snap ik maar al te goed. Ik was altijd aan het priegelen, alles moest perfect. Ik maakte het mijzelf ontzettend moeilijk, want het kan niet allemaal perfect en daardoor “durfde” ik bepaalde (kunst)vormen gewoon niet te doen. Ik wilde namelijk al jaren schilderen, want dat vond ik fantastisch. Maar die stap, die was allemachtig groot. Pas op de kunstacademie leerde ik dit echt loslaten. We moesten ineens modellen tekenen in één minuut tijd. Wat een drama was in het begin, want ik had nog niet eens een hand op papier staan bij wijze van spreken. Toch ging elke keer weer die timer af en ik leerde er mee om gaan. Ik leerde snelle lijnen te zetten en mijn piekerende gedachten even aan de kant te zetten. Daar was gewoon simpelweg geen tijd voor. Ook later in het jaar met het schilderen had ik het echt even benauwd. Het begin van een schilderij is gewoon niet mooi. Dat kan ook niet, want je maakt eerst een groffe schets, maakt kleurvlakken en gaat als het nodig is weer over dezelfde vlakken heen. Het is echt een werk in proces. Uiteindelijk vond ik dit heerlijk om te doen, want ik durfde hierdoor juist meer te experimenteren met kleuren over elkaar te gaan en bij elkaar te zetten. Ik denk dat vooral het begin moeilijk is. Het witte papier staart je nog net niet aan met een stemmetje die zegt: ‘toe maar, verpruts mijn mooie schone witte papier’. Maar even hè dat witte papier mag gewoon “vies” hoor, het hoeft niet zo wit te blijven als die mooie witte blouse.
Het is ook een hele stap om zomaar iets te gaan maken, maar het gewoon doen is zeker aan te leren. Des te vaker je iets gaat maken, des te makkelijker het wordt. Het helpt mij vaak om in mijn achterhoofd te houden dat het niet allemaal perfect hoeft en dat als ik het niet mooi vind het ook regelrecht de prullenbak in kan. Daarbij hoeft niemand het te zien. Hierbij voel ik een soort vrijheid, want dan maakt het niet zoveel uit wat ik maak. Als het dan toch naar mijn zin is kan ik het namelijk altijd nog aan andere mensen laten zien. Haal de druk er dus vooral af voor jezelf. Jullie weten namelijk ook niet dat ik deze tekst tig keer heb opgeschreven, omdat ik net het lusje van de letter niet mooi vond. Nee maar echt, het maakt allemaal niet uit!
Nu heb ik het even over tekenen en schilderen, maar dit geldt natuurlijk ook voor andere creatieve vormen: fotograferen, boetseren, schrijven en ga zo maar door. Ga dingen proberen en zet desnoods die timer voor jezelf neer om te beginnen en te gaan oefenen. Binnen die tijd kan je even niet nadenken over alles wat fout kan gaan en ga je alleen maar creëren. Daarna kan je wel kijken of het wat geworden is. Probeer het maar eens.
Kan jij makkelijk dingen maken of voel je dit ook (wel eens) als een drempel? Wat helpt jou om te gaan maken? Tell me!
11 Comments
-
-
Iris
Dank je Janna! Ik snap helemaal wat je bedoelt. Je wil het gelijk prachtig maken, maar tegelijkertijd heb je het nog nooit gedaan. Ik zou het vooral een keer gewoon doen en niet gelijk te veel verwachten. Als je die verwachtingen niet helpt valt het vaak heel erg mee. Het gaat inderdaad ook om de plezier waarmee je het doet. Je hoeft er niet gelijk een baan van te maken 🙂 Liefs!
-
-
Astrid
Ik moet zeggen dat ik het vaak niet eens zo moeilijk vind om aan een nieuwe creatieve uitspatting te beginnen. Zodra ik echter merk dat ik er niet “goed genoeg” in ben, geef ik het heel snel op. Ik baal ook vaak als ik iets niet helemaal zelfstandig kan door mijn handicaps. Dat perfectionisme herken ik ergens wel maar ook weer niet, want ik wil juist graag snel dingen af hebben.
-
Iris
Ah dat is weer een hele kant inderdaad, maar dan nog komt die kritische zelf natuurlijk naar boven. Het snel afmaken heeft misschien ermee te maken dat je niet helemaal de tijd er voor kan nemen of wil nemen? Dat kan hoor, niet iedereen kan heel lang bezig zijn. Dan zou je kunnen kijken naar andere technieken die wel sneller. Wat meer schetsen of bijvoorbeeld linosnedes zijn ook redelijk snel.
-
-
Eva
Ik heb ook wel vaker wel dan niet een drempel maar de laatste tijd heb ik mezelf ook aangeleerd om maar gewoon te dóen. Al was het maar voor mezelf en hoeft verder niemand anders het te zien, dan heb ik het wel gedaan. En ik heb er ook zoveel van geleerd al dat het steeds beter gaat 🙂
-
Iris
Super goed van je! Het kan inderdaad zo fijn zijn om gewoon lekker voor jezelf bezig te zijn. Lekker van genieten 😀
-
-
Anouk
Wat een mooi geschreven artikel, ik heb zelf nooit heel erg dat ik er niet aan begin, maar meer dat ik na een mislukte poging al opgeef. Maar het oefenen met de timer ga ik zeker eens doen
-
Iris
Dank je Anouk! Uhuh, dat hoor ik ook regelmatig inderdaad en soms moet je echt even in die flow komen van maken. Leuk dat je de timer gaat proberen, laat je weten hoe dat ging? 😀
-
-
Claire
Wauw zo waar. Ik heb zoveel dingen die ik nog wil doen: handletteren, kleien, verven, interieur dingetjes enzovoort. Maar ik durf het niet want straks is het ontzettend lelijk en dan zit ik met zo’n verrot kunstwerk. Maar dat slaat nergens op want als je niet oefent word je ook niet beter. Het doel hoort ook niet te zijn dat je iets moois maakt, maar dat je lol hebt toch?! Oh ik ga dit artikel echt even opslaan voor als ik weer eens onzeker ben 🙂 Echt mooi geschreven.
-
Iris
Heel herkenbaar hoor! Inderdaad door te oefenen word je beter. Daarnaast als iets niet mooi is kan je het ook gewoon weg doen en kun je het inderdaad zien als een leuke activiteit die je gedaan hebt. Super leuk dat je hem gaat opslaan, dank je wel voor de lieve woorden en succes met het gaan maken van dingen 😀
-
-
Pingback: Aquarelleren kun je leren • Iris Zaagman
Janna
Mooi artikel! En ook prachtige foto’s 🙂 Voor mij is de stap om te ‘maken’, en dan vooral met een nieuwe kunstvorm, ook vrij groot. Ik zou bijvoorbeeld heel graag eens kleien/boetseren, maar ben dan toch een beetje bang om keihard te falen. Terwijl: wanneer is het eigenlijk gefaald? Als het niet ‘mooi’ is? Of gaat het er gewoon om dat we plezier hebben in wat we doen?
Liefs, Janna